Are you teaching my class today?

Hallo Allemaal,

De vraag are you teaching my class today kregen Marije en ik deze week elke dag te horen van een jongetje uit Nursery 3. Elke dag vertelden we hem weer dat we donderdag in zijn klas zouden lesgeven, maar elke dag kregen we de vraag met een glunderkoppie! Haha erg leuk!

Maandagmorgen was het dan weer zover we konden naar Faraba, want de auto van Solomon was gemaakt. Om half 8 vertrokken we met Alhagy, Henk, Magriet en Heleen richting de turntable. Henk, Magriet en Heleen verblijven een aantal nachtjes bij Freek-Jan en Alied. Heleen moet voor school een korte stage doen en heeft besloten een verslag te maken over het onderwijs in Gambia. Ze gaat vandaag dus gezellig met ons mee naar school, leuk! Snel onderweg gestopt voor een tapalapa en toen kon de reis beginnen. In de auto kwamen we er snel achter dat we niks hadden om op brood te doen, want wij waren de pindakaas vergeten.. Oeps dan maar zo!
Om 9 uur kwamen we aan in Faraba en hebben we Heleen de school laten zien. Eerst werden we verrast met hele mooie kleurrijke tafels en stoelen, zag er prachtig uit! Het was even aftasten waar we les gingen geven, maar hebben besloten in Nursery 4 les te gaan geven vandaag. Ik ben begonnen met het voorlezen van een verhaal, waarbij het vertaald moet worden door de leerkracht, omdat de kinderen hier bijna geen Engels spreken. Helaas had de leerkracht op een gegeven moment ‘belangrijkere’ dingen te doen en stond ik alleen voor een klas met kinderen die absoluut geen Engels verstaan, jammer! Op dat moment kwam het hoofd van de school binnen en ben ik opnieuw begonnen. Het hoofd was gelukkig enthousiast over het verhaal. Marije heeft op dat moment Heleen even alle andere klassen laten zien en toen ze terugkwamen vertelden ze mij dat de juf van Nursery 1 het hele alfabet aan het opdreunen was van a tot z. Heleen en Marije hebben toen gevraagd of ze willekeurig een aantal letters mochten aanwijzen, wisten de kinderen geen enkele letter. Dat is over het algemeen een groot probleem hier, de kinderen leren een liedje over het alfabet, maar hebben geen idee welke klank bij welke letter hoort. Marije heeft het advies gegeven om even met de kinderen iets anders te gaan doen, even laten spelen. Toen ze later ging kijken, zaten 30 kinderen om één bak duplo … dat was nou net niet de bedoeling. Marije heeft verschillende hoeken gemaakt in de klas en uitgelegd dat de juf zo de kans heeft in één hoek de kinderen te begeleiden. Helaas toen ze naar de pauze weer ging kijken, zaten alle kids weer om één bak duplo en zat de juf niks te doen.. Jammer!
Na het verhaal voorlezen zijn we verder gegaan met het herhalen van de kleuren en hebben verschillende activiteiten gedaan, waarbij ons opvalt dat het hier allemaal wat chaotisch is. Terwijl wij aan het lesgeven zijn, stapt er een man binnen om flesjes uit te delen, de kinderen geen aandacht meer voor ons. De leerkrachten lopen in en uit en hebben dus geen idee van wat wij aan het doen zijn. Het is niet de bedoeling dat wij lesgeven en zij niks doen, want het gaat erom dat zij het later overnemen. Na deze kleuractiviteiten was het alweer tijd voor pauze. Er werd keurig een bankje voor ons buiten gezet en we kregen te drinken, heel gastvrij.
Toen de pauze voorbij was zijn we verder gegaan met het werken in hoeken, namelijk: 2 hoeken met ontwikkelingsmateriaal, tekenhoek en memoryhoek. De kinderen hebben goed gewerkt in de hoeken! Onder ons lesgeven zijn we geschrokken van het gedrag van de leerkracht, hij deed heel populair, hardhandig tegen de kinderen en er werden kinderen geslagen. Op deze manier zijn wij het onderwijs niet gewend en kunnen dit niet tolereren. In Gambia zijn er nu ook regels dat kinderen niet meer geslagen mogen worden, alleen hebben ze dat hier nog niet helemaal begrepen.
In overleg met Maartje ( van hand in hand Gambia) hebben we besloten een gesprek aan te gaan met het hoofd van de school en Solomon om onze ervaringen hier te delen en te overleggen wat zij van ons verwachten. Als het op deze manier verder gaat heeft het weinig zin voor ons om hier tijd en energie aan te verspillen. We hopen het beste!!
Om 1 uur werden we opgehaald door Alhagy, Magriet en Henk. Zij hebben deze ochtend een trip gemaakt en deze werd nu afgesloten op Paradise beach. Eerst gezellig samen geluncht en toen heerlijk in de zee gezwommen, gerelaxed, gelezen en muziek geluisterd. Aan het eind van de middag weer terug naar Madiana.

Dinsdag waren we weer op ons vertrouwde schooltje in Madiana, wat voelen wij ons hier thuis! Toen de kinderen om 9 uur de bantaba ingingen, kwamen Heleen en Magriet ook nog even een kijkje nemen. Heleen heeft ook cadeautjes meegenomen voor de kinderen op school. Na de gebruikelijke opening in de bantaba en dans, kon Heleen de klassen rond om haar cadeautjes te geven. De leerkrachten waren erg blij met de mooie handpoppen, kleurtjes en andere cadeautjes. Hierna hebben we Heleen teruggebracht naar Toubabokunda. Op de terugweg kwamen we een auto tegen van de gezondheidszorg en deze stopte bij de school. Snel Heleen teuggebracht en met een sprintje weer naar school. Het was tijd voor vaccinaties. Alle leerkrachten liepen heen en weer, want er moesten briefjes geschreven worden voor alle kinderen. De kleinsten waren heel druk, want wisten natuurlijk wat hun te wachten stond. Marije en ik hebben besloten hier even wat spelletjes te doen, zodat ze wat afleiding hadden. Terwijl wij met deze spelletjes bezig waren, hoorden wij het geschreeuw van kinderen van de andere klas. Onze kids begonnen ook al zenuwachtig te schuifelen. Toen was het tijd voor de kleinsten, allemaal werden ze naar de bantaba gestuurd. Geen handige zet, want de ene schreeuwde nog harder dan de andere, dus staken alle kinderen elkaar aan en waren bang. Er werd besloten de kinderen één voor één naar binnen te sturen. Marije en ik namen sommige kids op schoot, zodat ze wat rustiger werden. Bij sommige hielp dit ook niet en moesten we ze met zijn drieën vast houden, want ze werden helemaal wild. De kinderen hebben hier al zo’n trauma overgehouden van het krijgen van vaccinaties, doordat de mensen die het doen hier niet voor gestudeerd hebben en het op een plek doen waar het ontzettend zeer doet. Magriet had aangeboden toen we Heleen terugbrachten dat als ze gingen inenten en het nodig was dat ze wel wilde helpen. We zagen het tempo van de prikkers en de angstige gezichten van de kids en het leek ons verstandig dat er hulp kwam. In overleg met de leerkrachten en de prikkers hebben we verpleegster Magriet, dokter Henk en dokter Freek-Jan opgehaald. Gelukkig ging het toen een stuk sneller en minder pijnlijk voor de kinderen, omdat ze het op een plek doen die minder pijnlijk is. Sommige kinderen waren zo bang dat ze wegrenden of zo wild tekeer gingen dat het best moeilijk was ze ‘te vangen’. Marije en ik hebben de kinderen de bantaba ingebracht en vaak bij dokter Henk op schoot gezet, terwijl Magriet of Freek ze een inenting gaven. Sommige kinderen gingen zo tekeer dat je het idee had dat je een varken naar de slachtbank bracht. Het is belangrijk dat de kinderen hun inenting krijgen, want het beschermd hun tegen ziektes, maar soms ging het wel door merg en been dat geschreeuw en gehuil.
De kinderen kregen extra lang pauze en ik heb even met de jongens een potje voetbal gespeeld, haha alleen is dit niet zo mijn specialiteit 
Na de pauze gingen de kinderen nog even naar de klas terug en hebben we in Nursery 1b de activiteit Mister Shapes gedaan. Mister Shapes heeft een heel raar lichaam, want het bestaat helemaal uit vormen. Terwijl ik het verhaal voorlas, gingen de kinderen Mister Shapes tekenen met hulp van Marije. Zo leren de kinderen op een speelse manier de vormen. Er was geen tijd meer om Mister Shapes in te kleuren, maar dat heeft Jamidou de volgende dag gedaan. Fijn om te merken dat ze hier zelf mee verder gaan.
Om half 2 alle kinderen naar huis en tijdens het teacher breakfast het nog even gehad over de morgen en hoe het inenten hier wordt aangepakt.

Woensdagmorgen toen we de poort open deden, stonden daar allemaal kinderen te wachten om samen met ons naar school te lopen. Marije en ik kwamen op school aan met aan beide handen vijf kinderen, haha bijzonder!
Vandaag gaan we lesgeven in de klas van Bintu. Ze beginnen hier met creative en wij hebben er voor gekozen om een groepswerk te laten maken, zodat ze kunnen zien dat je als klas ook iets heel moois kan maken. Ik had het lichaam van een pauw gemaakt en de kinderen moesten de veren maken. De veren bestonden uit hun omgetrokken hand en dan helemaal ingekleurd. De kinderen gingen enthousiast aan de slag en sommige hebben zelfs twee handen kunnen maken. Ondertussen hebben Marije en ik snel de veren achter het lichaam geplakt en zo konden we vlak voor de pauze het eindresultaat laten zien. Het is een mooie pauw geworden en heeft een mooi plekje in de klas gekregen.
We hadden nog een kwartiertje de tijd en zijn naar buiten gegaan voor twee balspelletjes. Bij het eerste spel hebben we de namen van de kinderen geoefend en daarna een spel gedaan, waarbij de kinderen de bal door elkaars poortjes moesten slaan.
Na de pauze is Marije begonnen met een leesles. De kinderen kennen hier de lettersounds, maar kunnen het niet ‘blenden’, klanken samenvoegen. Marije is begonnen met het herhalen van de eerste vijf letters van onze leesmethode. Daarna heeft ze de woorden die je kunt maken één voor één op het bord gezet en het ‘Blenden’ aangeleerd met structureerstroken. De kinderen hebben verschillende woorden moeten ‘Hakken en plakken’. In het begin ging het nog moeizaam, maar na veel herhaling begonnen de meeste kinderen het lezen te ontdekken. Daarna was het tijd voor een dictee. Iets dat compleet nieuw is voor de kinderen, omdat ze eigenlijk vaak alleen maar woorden overschrijven van het bord. Het was daardoor erg lastig, maar we hebben de lerares gevraagd om deze les de volgende dag te herhalen. Vrijdag zullen wij opnieuw een leesles gaan gegeven en gaan we bekijken hoe dit verloopt. Als we deze les hebben gegeven, kunnen we een planning gaan maken voor deze groep. Het is namelijk heel belangrijk dat de leerkracht elke dag minstens een half uurtje met de kinderen gaat lezen, zodat de kids deze handeling sneller onder de knie krijgen.
Tijdens het teacher breakfast werd nogmaals duidelijk hoe enthousiast en leergierig de leerkrachten hier zijn. We kregen namelijk de vraag om binnenkort een workshop te geven over hoe je het lezen het beste kunt voorbereiden, hartstikke leuk… maar ook best spannend.

Donderdagmorgen ben ik niet mee geweest naar school, want sinds woensdagmiddag had ik ontzettende buikpijn. Gelukkig is Freek- Jan huisarts en was ik dus in hele goede handen. Het probleem zat bij mijn blindedarm... daar schrokken we even van. Gelijk heb ik van Freek-Jan een dubbele dosis antibiotica gekregen en de donderdag in bed doorgebracht. Gelukkig had ik een hele goede zuster, genaamd Marije. Alles werd naar mij toegebracht en mocht niks doen… Ze is een echte topper!! ’s Avonds was het gelukkig al iets beter, dus even snel ons Sinterklaasgedicht met daarin het beschreven cadeau naar Freek-Jan en Alied gebracht, want zij vertrekken morgen weer naar Nederland en hebben erg goed voor ons gezorgd!

Vrijdagmorgen voelde ik mij gelukkig iets beter en Freek-Jan kwam gelijk kijken hoe het met mij ging en constateerde dat het al iets minder werd, gelukkig! Voor de zekerheid nog een dag dubbele dosis antibiotica( een olifantendossis, haha!) Luxe he, gewoon een privédokter die bij ons thuiskomt! Het doktersadvies was om nog thuis te blijven en ik mocht lekker bij hun in een ligstoel komen liggen op de veranda, want de verveling begon toe te slaan. Eerst net zoals donderdagmorgen met thuis geskyped, fijn om hun even te zien en te spreken vooral als je niet helemaal fit bent.
Marije is dus opnieuw alleen naar school gegaan, hartstikke goed van haar! Hier is ze verder gegaan met de leesles van woensdag in Nursery 2 en als afsluiting Mister Shapes gedaan.
Om 12 uur kwam Marije terug van school en lag ik heerlijk in een ligstoel. Ook kregen we goed nieuws van onze dokter Freek-Jan. Alied en Freek-Jan gaan vanavond gewoon terug naar Nederland en ik mag hier in Gambia blijven!! (Aan deze opties hadden wij zelf nog niet gedacht, maar bij de buren was het wel ter sprake gekomen) Freek-Jan heeft Thea ingelicht ( zij werkt voor travelpoort ) en kunnen altijd bij haar terecht in geval van nood ( dit zal niet nodig zijn, maar geeft toch een fijn gevoel)
Op een gegeven moment ging het hek open bij Freek-Jan en Alied en stond daar het hele team van de school om mij te bezoeken, echt super lief! We hebben even gekletst en wat gedronken en ze wensten mij beterschap. De mensen zijn hier zo betrokken, iedereen komt even langs om te vragen hoe het nu gaat.
Aan het einde van de middag was het tijd om afscheid te nemen van onze buren en hebben we daarna lekker een filmpje gekeken!

Zaterdag mochten wij zwarte piet spelen voor de Nederlandse kinderen hier in Gambia. Gelukkig voelde ik mij weer iets beter en mocht van Freek-Jan met Marije mee. Als ik de rest van het weekend nog rustig aan deed! Zwarte piet zijn in Gambia willen we natuurlijk niet missen.
Om half 3 werden we door Maarten opgehaald en zijn we richting café Eddies gereden. In het hotel erachter was een kamer gehuurd, zodat we ons daar konden aankleden en schminken.
Op het laatste moment gaan schminken, want het was behoorlijk warm. Tijdens het schminken kregen we veel bekijks van de Gambiaanse werknemers en de kinderen die er waren. Veel begrepen niet wat er aan de hand was en waarom wij ons zwart gingen maken. We begonnen ook in het Gambiaans te praten en sommige Gambianen zeiden dan iets terug… Tja dat verstonden we niet! Haha! We hebben van te voren veel gelachen. Toen we allemaal klaar waren liepen we vanaf het hotel richting Eddies. Daar zaten alle kids al op ons te wachten (ongeveer 18). Sinterklaas nam plaatst op zijn stoel waar hij één voor één de kinderen bij zich riep om een verhaaltje te vertellen en ze cadeautjes te geven. Ondertussen kon Marije een beetje rond lopen, klieren en gek doen. Ik deed mooi rustig aan en gaf alle kinderen een zakje met pepernoten en snoep.
Op een gegeven moment voel je de druppels van je hoofd lopen, want wat was het warm! Allebei erg bang voor de schmink en of we niet al helemaal wit waren, dit was niet het geval, maar je zag al witte stukken verschijnen. De kids maakte het niks uit en vroegen er gelukkig ook niet naar! Een aantal van deze kids gaan naar de Nederlandse school, omdat zij toch voornamelijk Engels spreken. Deze juf had goed de Sinterklaasliedjes geoefend, waardoor de meeste kinderen toch leuk mee konden doen. Na een uurtje was het voorbij en was het tijd om ons weer te veranderen naar Toubab. Het heeft even geduurd voordat we bij de hotelkamer waren, doordat veel toeristen en werknemers op de foto wilden met de pieten en Sinterklaas. Na flink schrobben onder de douche zagen we er weer mooi wit uit. Toen we de hotelkamer weer uitkwamen en de werknemers ons zagen, keken sommige ook heel verbaasd. Na afloop kregen we bij Eddies een diner aangeboden van Sinterklaas, die we gezellig met Maarten en zijn familie hebben genuttigd. Na het diner werden we netjes teruggebracht naar Madiana en om 10 uur waren we terug. Gelijk in bed, want was toch best vermoeiend zo’n middag.

Vannacht heerlijk geslapen en op de veranda ontbeten. Tijdens het ontbijt kwamen Willemien en Alhagy even langs om te vragen hoe het ging. Willemien woont ook in Gambia en verblijft nu een weekje in het huis van Freek-Jan en Alied. Lief dat mensen blijven komen, ondanks dat ik mij al stukken beter voel. Vandaag doen we lekker rustig aan en heb ik nog lekker geslapen, zodat ik ben aangesterkt als de meiden, Michelle en Jose, morgen komen. Daarnaast is het de laatste week op Roots Nursery School hier in Madiana en daar wil ik ook voor de 100 procent van genieten!

Het was weer een week met veel belevenissen, waarbij je merkt hoe betrokken en zorgzaam iedereen is. Ik heb genoten aan het begin van de week van de lessen die we hebben kunnen geven en deze week gaan we weer volop aan de slag! Ik heb er zin in!

Tot het volgende verslag!

Veel liefs uit Gambia