De reis is begonnen!
Door: jannikevandenberg
Blijf op de hoogte en volg Jannike
01 November 2011 | Gambia, Kololi
Hallo allemaal,
Het is zover, het eerste berichtje vanuit Gambia. Ik zal proberen om in een kort verslagje te schrijven wat we de afgelopen dagen hebben gedaan en welke indrukken hierbij horen.
Ik begin natuurlijk bij het begin en dat is het vertrek.
Vrijdagochtend gewekt door mam om 8 uur, na een goede nachtrust. Eigenlijk had ik verwacht dat ik geen oog dicht zou doen, maar dit viel reuze mee. Om half 10 eerst Demelza opgehaald en zijn toen vertrokken naar Schiphol, toen we hier aankwamen wist ik niet wat ik zag wat is het daar ontzettend groot. Ik was nog nooit op Schiphol geweest, vandaar dat het voor mij een doolhof was. Op zoek naar de Starbucks, want daar hadden we met zijn allen afgesproken. Jolijn stond hier ook al te wachten. De Starbucks hadden we snel gevonden. We zijn gelijk gaan inchecken, om zeker te weten dat we bij elkaar kwamen te zitten. Hierna zijn we met z’n allen nog iets gaan drinken. Om 2 uur was het dan zover, het afscheid. Er zijn wel een paar traantjes over mijn wang gegaan, maar met zo’n lieve achterban voelt het goed. Pap, Mam, Peter, Ilonka, Demelza en Jolijn heb ik allemaal een dikke knuffel en kus gegeven en toen was het echt tijd om te gaan. Ik heb van ze allemaal een lief boekje, kaartje en beeldje mee gekregen, erg lief! Bedankt allemaal! Na de douane hebben we nog even gewinkeld, daarna konden we vrij snel het vliegtuig in. Mijn eerst vlucht kon dus beginnen , het is me goed bevallen!
Op het vliegtuig onze koffers gepakt en naar de bus gelopen, deze bracht ons naar het hotel. Bij het hotel stonden Sanne, Milja, Britt en Niels al op ons te wachten, een fijn welkom! Gelijk even iets vertrouwds. We zijn naar de receptie gegaan en werden naar de kamer gebracht. Hier hebben we nog even geproost met een glas water ( in de pyjama) op ons avontuur.
Zaterdag ochtend waren Marije en ik al om kwart over zeven wakker. We hebben gelijk maar even ons Engels geoefend, door wat woorden op te zoeken in het woordenboek. Michelle en Jose delen een kamer naast ons. Marije ging even kijken of ze al wakker waren, maar gaf zo’n gil dat ik ervan schrok.De apen hebben namelijk ons balkon ook al ontdekt, de deur ging dus gelijk met een klap dicht. Michelle en Jose kwamen meteen kijken wat er aan de hand is. Na wat moed verzameld te hebben, zijn we toch maar naar de andere kamer gegaan.
Na een lekker ontbijt zijn we naar het zwembad gegaan en hebben daar een spelletje waterpolo gespeeld. Het was de jongens tegen de meiden en het ging er fanatiek aan toe. Uiteindelijk leek het meer op rugby dan op waterpolo, maar lol hebben we gehad. En wie de winnaar is…… de meiden natuurlijk;) ’ s Avonds zijn we uit geweest, naar Duplex. Bart mocht hier namelijk draaien als dj, hier hebben we ook twee mensen ontmoet van de stichting, namelijk Charles en Marie. Marie heeft een Nursery school hier en Charles is een van de leerkrachten. Om half 4 waren we zo moe dat we graag naar huis wilden, Charles heeft ons toen naar huis gebracht. Op onze terugweg zagen we dat er een ongeluk was gebeurd, alle mensen kwamen aanrennen en auto’s stopten. Charles wilde even kijken wat eraan de hand was, dus bleven wij even met zijn vijven aan de kant staan. Wij voelden ons toch niet helemaal op ons gemak, als enige blanken en om het feit dat we niet konden helpen. Charles hield ons goed in de gaten en kwam redelijk snel terug. Hij heeft ons veilig bij het hotel afgezet, we hebben nog even iets gedronken en besproken wat we hebben gezien en zijn daarna gaan slapen.
Zondag hebben we nog even van de zon genoten en hadden een afspraak met Richard Mendy. Hij is van de CCLK, dit is de stichting waarvoor wij lessen gaan geven. Het was een korte kennismaking, waarin we de planning hebben besproken en vragen konden stellen. Richard gaat kijken of we nog naar de Universiteit kunnen en of er een mogelijkheid is dat we het slachtfeest bijwonen in zijn compound. ’ s Avonds hebben we de taxichauffeur ontmoet die ons naar de scholen brengt, Modou is zijn naam. Hij ging gezellig mee wokken, erg lekker gegeten en gezellig met elkaar gezeten.
Vandaag ging het dan echt beginnen, een bezoek aan the Gambian College. We werden om 8 uur opgehaald door Modou en reden daarna door naar Marie Rita’s School om Marie op te halen. In de reis erna toe hebben we kennis gemaakt met het land en de omgeving, wat zorgt voor veel indrukken. Aangekomen op Marie Rita’ School hebben we kennisgemaakt met de kinderen en de leerkrachten. De kinderen speelden buiten en kwamen ons een handje geven, erg lief! Op een gegeven moment kwam er een jongetje naar mij toe. Hij wilde graag dat ik hem optilde, dit heb ik gedaan. Niet alle kinderen spreken hier Engels, dit jongetje ook niet dus een gesprek zat er niet in, maar dat mocht niet baten. Het jongetje voelde zich op zich gemak en ik ook. Nog even snel een blik werpen in de school, het ziet er allemaal heel netjes uit, heel vrolijk met allerlei kleuren. In het ene lokaal zag ik opeens wel iets heel bekends, namelijk onze oude speelgoedkist. Hij is dus goed terechtgekomen pap, mam en peet. Er zaten vijf kinderen naast elkaar op de lessen te volgen. Mooi om te zien dat het goed terechtkomt.
Marie, Ben en Anna gingen met ons mee naar Gambian college. Aangekomen gingen de andere studenten naar de universiteit, omdat die eerder al een bezoek aan het college hebben gebracht. We werden vriendelijk onthaald door drie studenten die hier studeren om leerkracht te worden. We hebben een uur gepraat over de verschillen in lesgeven tussen Nederland en Gambia, maar ook de verschillen qua opleiding. Hierna hebben we een rondleiding gekregen. We hebben de bibliotheek gezien, mochten in de klassen kijken waar lessen werden gegeven en kwamen in een kinderopvang. Deze kinderopvang is er voor vrouwen die studeren, zij kunnen hun kinderen hierheen brengen. Toen we binnenkwamen kregen we gelijk allemaal een baby in de handen gedrukt. Als we eentje weer terug hadden gegeven aan de moeder, kregen we gelijk een ander kindje. We hebben nog even met de moeders gepraat en zijn toen verder gegaan. Fijn dat de moeders hun kinderen hierheen kunnen brengen, zo kunnen ze naar school en zijn ze dicht bij hun kinderen. We hebben alles gezien, we hebben zelfs the chief of education ontmoet, die ons welkom heette hier in Gambia. De studenten waren super enthousiast en wilden ons alles laten zien, we hebben nog even de mailadressen uitgewisseld. Vanavond pizza gegeten en snel naar bed, want morgen gaan we naar James Island( voormalig slaveneiland). Om 6 uur worden we opgehaald door Modou;)
Half 6 de wekker dinsdagochtend, snel gedoucht en omgekleed. Gisteren hadden we al eventjes yoghurt, crackers en Nutella gekocht, omdat we vandaag geen gebruik konden maken van het ontbijt. Jammer genoeg stond onze koelkast iets te hard, dus de Nutella was dus het werden droge crackers en yoghurt. Modou zat vandaag niet achter het stuur van de taxi, maar iemand anders omdat Modou met ons meegaat naar James Island. We waren ongeveer 10 minuutjes onderweg toen we ineens allemaal rare geluiden onder de auto hoorden. Opeens was er een klap en zagen we het wiel de berm in schieten. Allemaal snel de auto uit, de as bleek afgebroken te zijn. Modou en de andere man opzoek naar het wiel in de bossen en zijn bezig gegaan met de auto. Modou had ondertussen ook iemand gebeld die ons verder kon brengen, want we moesten de veerboot halen. Na ongeveer een half uur wachten, kwam de taxi aangereden en die heeft ons naar Banjul gebracht. Gelukkig waren we op tijd, snel kaartjes gekocht en de boot op. De mensen van de CCLK ( Charles, Ben, Tina en Anna) zijn vandaag ook gezellig met ons mee geweest. Het op en afgaan van de veerboot gaat hier toch op een hele andere manier, eerst gaan de auto (hierop zaten allemaal geiten, waarschijnlijk voor het slachtfeest) Daarna gaat er een hek open, waarachter de mensen moeten wachten. Het is dus drukken en rennen om de boot op te komen. Ongeveer driekwartier over the Gambian river gevaard, aan de andere kant een taxi gezocht en op weg naar James Island. Deze rit was hobbelig en stoffig. Ineens waren we geen tubab meer ( dit betekend blanke) , maar oranje supporters. Nadat we ons allemaal schoongemaakt hadden ( lees iets minder oranje) kon de rondleiding beginnen, het begon op het land. Hierna zijn we met een boot naar James Island gevaard, dit werd sfeervol gemaakt door een man met een jambe. Jammer genoeg vond hij de jambe niet genoeg en begon er ook bij te zingen. Aangekomen op James Island een rondleiding gehad, erg interessant om te horen en te zien wat er zich hier allemaal heeft afgespeeld, maar ook erg verdrietig. Ook hebben we voor het eerst grote spinnen gezien, deze zaten er veel op het eiland. Na een aantal foto’s te hebben gemaakt terug naar het eiland en het museum in. Na het museum was de rondleiding voorbij en konden we aan dezelfde terugweg beginnen. Aangekomen in Barra, waren we weer helemaal oranje en gingen zo dan ook de boot op. In Banjul stond de taxi, de eerste van vanochtend, alweer helemaal gemaakt op ons te wachten. Modou heeft ons veilig bij het hotel afgezet, snel hebben we allemaal een douche genomen om het stof van ons af te spoelen.
We hebben het hier erg naar ons zin en ik ben blij dat ik de keuze heb gemaakt om hierheen te gaan. Ik voel me al om m’n gemak en de warmte begint ook steeds meer te wennen. Hoop dat jullie het leuk vinden om de belevenissen te lezen en dit blijven doen!:)
Liefs Jannike
Het is zover, het eerste berichtje vanuit Gambia. Ik zal proberen om in een kort verslagje te schrijven wat we de afgelopen dagen hebben gedaan en welke indrukken hierbij horen.
Ik begin natuurlijk bij het begin en dat is het vertrek.
Vrijdagochtend gewekt door mam om 8 uur, na een goede nachtrust. Eigenlijk had ik verwacht dat ik geen oog dicht zou doen, maar dit viel reuze mee. Om half 10 eerst Demelza opgehaald en zijn toen vertrokken naar Schiphol, toen we hier aankwamen wist ik niet wat ik zag wat is het daar ontzettend groot. Ik was nog nooit op Schiphol geweest, vandaar dat het voor mij een doolhof was. Op zoek naar de Starbucks, want daar hadden we met zijn allen afgesproken. Jolijn stond hier ook al te wachten. De Starbucks hadden we snel gevonden. We zijn gelijk gaan inchecken, om zeker te weten dat we bij elkaar kwamen te zitten. Hierna zijn we met z’n allen nog iets gaan drinken. Om 2 uur was het dan zover, het afscheid. Er zijn wel een paar traantjes over mijn wang gegaan, maar met zo’n lieve achterban voelt het goed. Pap, Mam, Peter, Ilonka, Demelza en Jolijn heb ik allemaal een dikke knuffel en kus gegeven en toen was het echt tijd om te gaan. Ik heb van ze allemaal een lief boekje, kaartje en beeldje mee gekregen, erg lief! Bedankt allemaal! Na de douane hebben we nog even gewinkeld, daarna konden we vrij snel het vliegtuig in. Mijn eerst vlucht kon dus beginnen , het is me goed bevallen!
Op het vliegtuig onze koffers gepakt en naar de bus gelopen, deze bracht ons naar het hotel. Bij het hotel stonden Sanne, Milja, Britt en Niels al op ons te wachten, een fijn welkom! Gelijk even iets vertrouwds. We zijn naar de receptie gegaan en werden naar de kamer gebracht. Hier hebben we nog even geproost met een glas water ( in de pyjama) op ons avontuur.
Zaterdag ochtend waren Marije en ik al om kwart over zeven wakker. We hebben gelijk maar even ons Engels geoefend, door wat woorden op te zoeken in het woordenboek. Michelle en Jose delen een kamer naast ons. Marije ging even kijken of ze al wakker waren, maar gaf zo’n gil dat ik ervan schrok.De apen hebben namelijk ons balkon ook al ontdekt, de deur ging dus gelijk met een klap dicht. Michelle en Jose kwamen meteen kijken wat er aan de hand is. Na wat moed verzameld te hebben, zijn we toch maar naar de andere kamer gegaan.
Na een lekker ontbijt zijn we naar het zwembad gegaan en hebben daar een spelletje waterpolo gespeeld. Het was de jongens tegen de meiden en het ging er fanatiek aan toe. Uiteindelijk leek het meer op rugby dan op waterpolo, maar lol hebben we gehad. En wie de winnaar is…… de meiden natuurlijk;) ’ s Avonds zijn we uit geweest, naar Duplex. Bart mocht hier namelijk draaien als dj, hier hebben we ook twee mensen ontmoet van de stichting, namelijk Charles en Marie. Marie heeft een Nursery school hier en Charles is een van de leerkrachten. Om half 4 waren we zo moe dat we graag naar huis wilden, Charles heeft ons toen naar huis gebracht. Op onze terugweg zagen we dat er een ongeluk was gebeurd, alle mensen kwamen aanrennen en auto’s stopten. Charles wilde even kijken wat eraan de hand was, dus bleven wij even met zijn vijven aan de kant staan. Wij voelden ons toch niet helemaal op ons gemak, als enige blanken en om het feit dat we niet konden helpen. Charles hield ons goed in de gaten en kwam redelijk snel terug. Hij heeft ons veilig bij het hotel afgezet, we hebben nog even iets gedronken en besproken wat we hebben gezien en zijn daarna gaan slapen.
Zondag hebben we nog even van de zon genoten en hadden een afspraak met Richard Mendy. Hij is van de CCLK, dit is de stichting waarvoor wij lessen gaan geven. Het was een korte kennismaking, waarin we de planning hebben besproken en vragen konden stellen. Richard gaat kijken of we nog naar de Universiteit kunnen en of er een mogelijkheid is dat we het slachtfeest bijwonen in zijn compound. ’ s Avonds hebben we de taxichauffeur ontmoet die ons naar de scholen brengt, Modou is zijn naam. Hij ging gezellig mee wokken, erg lekker gegeten en gezellig met elkaar gezeten.
Vandaag ging het dan echt beginnen, een bezoek aan the Gambian College. We werden om 8 uur opgehaald door Modou en reden daarna door naar Marie Rita’s School om Marie op te halen. In de reis erna toe hebben we kennis gemaakt met het land en de omgeving, wat zorgt voor veel indrukken. Aangekomen op Marie Rita’ School hebben we kennisgemaakt met de kinderen en de leerkrachten. De kinderen speelden buiten en kwamen ons een handje geven, erg lief! Op een gegeven moment kwam er een jongetje naar mij toe. Hij wilde graag dat ik hem optilde, dit heb ik gedaan. Niet alle kinderen spreken hier Engels, dit jongetje ook niet dus een gesprek zat er niet in, maar dat mocht niet baten. Het jongetje voelde zich op zich gemak en ik ook. Nog even snel een blik werpen in de school, het ziet er allemaal heel netjes uit, heel vrolijk met allerlei kleuren. In het ene lokaal zag ik opeens wel iets heel bekends, namelijk onze oude speelgoedkist. Hij is dus goed terechtgekomen pap, mam en peet. Er zaten vijf kinderen naast elkaar op de lessen te volgen. Mooi om te zien dat het goed terechtkomt.
Marie, Ben en Anna gingen met ons mee naar Gambian college. Aangekomen gingen de andere studenten naar de universiteit, omdat die eerder al een bezoek aan het college hebben gebracht. We werden vriendelijk onthaald door drie studenten die hier studeren om leerkracht te worden. We hebben een uur gepraat over de verschillen in lesgeven tussen Nederland en Gambia, maar ook de verschillen qua opleiding. Hierna hebben we een rondleiding gekregen. We hebben de bibliotheek gezien, mochten in de klassen kijken waar lessen werden gegeven en kwamen in een kinderopvang. Deze kinderopvang is er voor vrouwen die studeren, zij kunnen hun kinderen hierheen brengen. Toen we binnenkwamen kregen we gelijk allemaal een baby in de handen gedrukt. Als we eentje weer terug hadden gegeven aan de moeder, kregen we gelijk een ander kindje. We hebben nog even met de moeders gepraat en zijn toen verder gegaan. Fijn dat de moeders hun kinderen hierheen kunnen brengen, zo kunnen ze naar school en zijn ze dicht bij hun kinderen. We hebben alles gezien, we hebben zelfs the chief of education ontmoet, die ons welkom heette hier in Gambia. De studenten waren super enthousiast en wilden ons alles laten zien, we hebben nog even de mailadressen uitgewisseld. Vanavond pizza gegeten en snel naar bed, want morgen gaan we naar James Island( voormalig slaveneiland). Om 6 uur worden we opgehaald door Modou;)
Half 6 de wekker dinsdagochtend, snel gedoucht en omgekleed. Gisteren hadden we al eventjes yoghurt, crackers en Nutella gekocht, omdat we vandaag geen gebruik konden maken van het ontbijt. Jammer genoeg stond onze koelkast iets te hard, dus de Nutella was dus het werden droge crackers en yoghurt. Modou zat vandaag niet achter het stuur van de taxi, maar iemand anders omdat Modou met ons meegaat naar James Island. We waren ongeveer 10 minuutjes onderweg toen we ineens allemaal rare geluiden onder de auto hoorden. Opeens was er een klap en zagen we het wiel de berm in schieten. Allemaal snel de auto uit, de as bleek afgebroken te zijn. Modou en de andere man opzoek naar het wiel in de bossen en zijn bezig gegaan met de auto. Modou had ondertussen ook iemand gebeld die ons verder kon brengen, want we moesten de veerboot halen. Na ongeveer een half uur wachten, kwam de taxi aangereden en die heeft ons naar Banjul gebracht. Gelukkig waren we op tijd, snel kaartjes gekocht en de boot op. De mensen van de CCLK ( Charles, Ben, Tina en Anna) zijn vandaag ook gezellig met ons mee geweest. Het op en afgaan van de veerboot gaat hier toch op een hele andere manier, eerst gaan de auto (hierop zaten allemaal geiten, waarschijnlijk voor het slachtfeest) Daarna gaat er een hek open, waarachter de mensen moeten wachten. Het is dus drukken en rennen om de boot op te komen. Ongeveer driekwartier over the Gambian river gevaard, aan de andere kant een taxi gezocht en op weg naar James Island. Deze rit was hobbelig en stoffig. Ineens waren we geen tubab meer ( dit betekend blanke) , maar oranje supporters. Nadat we ons allemaal schoongemaakt hadden ( lees iets minder oranje) kon de rondleiding beginnen, het begon op het land. Hierna zijn we met een boot naar James Island gevaard, dit werd sfeervol gemaakt door een man met een jambe. Jammer genoeg vond hij de jambe niet genoeg en begon er ook bij te zingen. Aangekomen op James Island een rondleiding gehad, erg interessant om te horen en te zien wat er zich hier allemaal heeft afgespeeld, maar ook erg verdrietig. Ook hebben we voor het eerst grote spinnen gezien, deze zaten er veel op het eiland. Na een aantal foto’s te hebben gemaakt terug naar het eiland en het museum in. Na het museum was de rondleiding voorbij en konden we aan dezelfde terugweg beginnen. Aangekomen in Barra, waren we weer helemaal oranje en gingen zo dan ook de boot op. In Banjul stond de taxi, de eerste van vanochtend, alweer helemaal gemaakt op ons te wachten. Modou heeft ons veilig bij het hotel afgezet, snel hebben we allemaal een douche genomen om het stof van ons af te spoelen.
We hebben het hier erg naar ons zin en ik ben blij dat ik de keuze heb gemaakt om hierheen te gaan. Ik voel me al om m’n gemak en de warmte begint ook steeds meer te wennen. Hoop dat jullie het leuk vinden om de belevenissen te lezen en dit blijven doen!:)
Liefs Jannike
-
02 November 2011 - 08:47
Marlou:
Hey Meid!
Wat fijn om te lezen dat je het er naar je zin hebt! :D En jullie hebben ook al heel wat beleefd in zo'n korte tijd..
Haha. Wat een domper van de Nutella ;)
Nou ja.. Dan maar droge crackers en dat gebeurt jullie nu vast geen tweede keer!
Veel plezier nog en ik zie je volgende blog wel weer verschijnen!
Dikke kus en knuffel, Marlou -
02 November 2011 - 09:08
Jolijn:
Hee Jniek!
Leuk dat je je eerste verslag hebt geschreven, jullie hebben al veel beleefd!
Wat een ontzettend lieve foto met die kleine jongetjes!!
Stiekem moest ik wel n beetje lachen om die foto waarbij het wiel weg is, klinkt typisch iets wat in Afrika gebeurd :P
Veel plezier en groetjes aan de andere meiden!
XX -
02 November 2011 - 10:53
Magrietha:
Ha die Jannike,
Ik zat al te wachten wanneer komt het eerste verhaal. En net een sms'je van je moeder gehad. Dus gauw kijken met een kopje koffie in de hand. Ik lees het al zo veel om te vertellen nu al zoveel gezien en beleefd. Leuk voor ons de thuis blijvers zullen we maar zeggen. Mooi mooi Jannike je verhaal en wat fijn dat je spulletjes tegen komt dat moet toch wel een heel goed gevoel geven, gewoon weg super super.
De foto's zo krijgen wij een beeld hoe het daar er uit ziet prachtig.
Ik zal elke dag even op je site kijken. Wat voor leuke spannende dingen je mee maakt.
Lieve groet Magrietha
-
02 November 2011 - 11:13
Janny Pol:
Hoi Jannike,
e
Wat een avontuur meid en wat een mooi verslag en mooie foto,s. Je zult er vast een heel gezellig tijd hebben met al die mooie kindertjes en lieve mensen.
Wij volgen je graag en zien uit naar je volgende belevenissen.
Groetjes -
02 November 2011 - 13:14
Broertje:
Zussiee!! =)
Wat ontzettend leuk om te lezen! Wat heb je alweer veel beleefd in die paar dagen!
Wat een ontzettend schattige foto!
Ben benieuwd hoe vandaag je eerste les ging! Maar dat is vast en zeker helemaal goed gegaan!
Tot op skype! =)
Dikke kus!
Broertje -
02 November 2011 - 13:48
Demels:
aaaah wat een leuk verhaal! ben blij dat jullie t zo naar jullie zin hebben!
ik zat in de bus je verhaal te lezen, en ik moest zo lachen om dat wiel, iedereen keek me aan:P hahaha!
wat een super leuke foto's ook, met die al kleine schatjes!
heel plezier nog en spreek je snel!!
heel veel liefs! -
02 November 2011 - 14:27
Geesje:
Heb net je eerste verslag gelezen en de foto's bekeken. Wat heb je al veel beleefd in een paar dagen en dat wordt vast nog veel meer. Heel veel plezier en ik blijf je volgen.
Groeten -
02 November 2011 - 17:57
Marloes:
Hee Jniek!
Superleuk om te lezen joh, al heel wat avonturen beleefd dus! Maarrre hoe zit het met die apen op jullie balkon? Daar wil ik ook foto's van zien! ;) Ben benieuwd hoe je eerste lessen zijn gegaan :) Hou je het een beetje uit in de hitte?
De foto's zijn ook erg leuk trouwens, die groepsfoto's is superleuk :)
Geniet ervan he! xxx -
02 November 2011 - 18:01
Sietske:
Heb bij het lezen van je verslag meteen visioenen van hoe het is in Afrika. Leuk om te lezen. Ik hoop dat je het lesgeven heel leuk zult vinden. Volgens mij zijn de kindertjes erg leergierig. Kijk vol verwachting uit naar je volgende verslag,
(Leuke foto's trouwens) -
02 November 2011 - 21:11
Janny:
Hoi Jannike
En hoe was het vliegen???
Wat hebben jullie al leuke dingen beleefd en wat een mooie foto's
Geniet er van
Groetjes uut het mooie Oring -
03 November 2011 - 08:43
Nicky:
He Jannike,
ik had van Martijn deze link gekregen om je verhalen te lezen! Maar je hebt al veel meegemaakt zeg, leuk! (: Ik ga alle verhalen lezen en dan als ik je weer zie op het werk, dan hoor ik vast nog wel wat, hahaha
Heeeeeeeeel veel plezier nog daar en geniet er maar van!
Liefs, Nicky -
03 November 2011 - 10:37
Linda Ensink:
Heee meid!!
Wat een leuk verhaal en hele leuke foto's!! Jullie hebben al heel veel beleefd zie ik, en jullie zitten er nu al een week!:) Ben benieuwd hoe het lesgeven straks gaat. Heel veel plezier met zn allen en doe de rest de groetjes!:) Ik kan nu ook echt beginnen, heb groenlicht gesprek gehaald hihi!:)
Heeeelveeelplezier, geniet er van!
Liefs, Linda -
03 November 2011 - 15:36
Donny.:
Geachte Jannike,
WHAAAAAAAAA vliegende wielen en giftige spinnen nog aan toe.. wat een warmte daar zeker.. i wish i was there. zouden we met zen allen de regendans doen
:D... wel te gek ja dat je aapjes op je balkon had. zou ze gelijk adopteren:D
Demelza 'Waarom zal je aapjes adopteren?'
Donny'Omdat ze zo leuk, lief, ontdeugend en te gezijn.:D
Dat klopt ni weet ik.
MAAAAr. i wish u al tha luck of africa tot in amerika tot in de hymalaya tot in de woestijn.. en als je het even niet meer weet.
hand in hand oog in oog alle kleuren van de regenboog.
hahahahah
met vriendelijke groeten,
Donny
-
04 November 2011 - 16:08
Broertje:
De reactis van Donny is echt extra reden om meer verslagen te gaan typen Janniek! Haha geweldig!
-
04 November 2011 - 18:14
Yvonne Idema:
Hoi Jannike,
Via je moeder heb ik deze site gekregen om jouw avonturen te kunnen volgen.Vind het fijn om te lezen dat je het zo naar je zin hebt.Geniet vooral van elk moment want de dagen gaan vast snel daar. Ik ga je verhalen zekers lezen en ook de mooie foto´s bekijken. lieve groetjes van Yvonne -
06 November 2011 - 17:58
Karin Olijve:
Hoi Jannike,
Wat geweldig om vanuit het verre Gambia te lezen, wat jullie daar allemaal beleven.
KIPPEVEL!!!!!!!!!!!!
En wat een prachtige foto's.......
Aandoenlijk....., jij met die kleintjes op je arm.
Geniet ervan en koester deze bijzondere momenten.
Ik ben benieuwd naar je volgende verslag en blijf jou, jullie volgen.
Liefs van mij. -
07 November 2011 - 21:03
Peter:
hallo Jannike
Telkens als ik een van jullie verhalen lees (of herlees) krijg ik een warm gevoel. Wat een fantastische ervaringen maken jullie mee. Zo'n andere wereld, maar ook weer zo begrijpelijk. Kinderen die je vertrouwen en allerlei mensen die behulpzaam zijn. Vooral de foto van jou met het jongetje op jouw arm zegt alles. geniet ervan. doe allen de groeten en tot ziens.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
