One big happy family

Lieve allemaal,

Hier dan eindelijk het volgende verslag.. Wat hebben we twee super weken gehad met onze families! Heerlijk om ze op Banjul te begroeten met een dikke knuffel, want dat had ik wel gemist! Geweldig om alles te kunnen laten zien waar wij al weken zo van onder de indruk zijn. Voor de rest hebben we veel trips gemaakt, waarbij ook voor ons weer nieuwe ervaringen naar voren kwamen. Ik heb genoten van deze twee weken lekker kletsen, knuffelen en samen zijn.

Maandag (13 januari) zijn we met Marije’s ouders, Rik en Janieke naar Madiana gegaan. Voor de kerst hebben we 7 weken in Madiana gewoond en het hier erg naar onze zin gehad. We hebben daar een toptijd gehad, genoten van het lesgeven op een school met super enthousiaste leerkrachten, de vriendelijkheid van de mensen in het dorp en onze lieve buren. Sinds we verhuisd zijn, zijn wij zelf ook niet meer terug geweest en kijken dus ontzettend uit naar dit bezoek. Alhagy kwam ons ophalen bij huis met de hele familie Buiter, zodat zij meteen ons huisje even konden bekijken. Na een korte rondleiding kon de tocht naar Madiana beginnen en werden we warm onthaald door Freek-Jan en Alied met koffie en thee. Na dit gezellige koffie uurtje kon de rondleiding beginnen. Eerst langs Ali’s huis om te laten zien waar wij gewoond hebben, de Roots Nursery school en een rondje door het dorp. Op school waren helaas weinig kinderen, doordat het dinsdag public holiday (vrije dag) is. Hierdoor houden veel ouders hun kinderen een paar dagen thuis. Toen we het plein opstapten en de eerste klas binnenkwamen, kwam er meteen een heel warm gevoel over ons heen. De kinderen riepen onze naam en de leerkrachten begroeten ons alsof we niet weg zijn geweest. De ochtend hebben we afgesloten met een Gambiaanse maaltijd bij Yassin en Alhagy, zoals het hier hoort met z’n allen op een kleed op de grond.
Aan het eind van de middag aan het zwembad gelegen en ’s avonds gezellig uiteten!

Dinsdag hadden we onverwachts een vrije dag, vanwege een public holiday. Als er een public holiday is, zijn alle scholen gesloten. Vandaag is er een vrije dag, omdat het de verjaardag is van één van de profeten. Alle bedrijven van de overheid zijn gesloten. Opvallend was dat niemand echt weet wat er gevierd wordt, terwijl het hun geloof is haha! We hebben deze vrije dag doorgebracht met de familie in het hotel en dat gaf ons mooi even de tijd om onze waarbenjij te typen. ’s Avonds was het onze beurt om een gerecht op tafel te zetten. Aan het eind van de middag hup naar de grote weg om met gele taxi’s naar de turntable te gaan. De familie moet toch ervaren hoe het is om met een gele taxi te gaan en hoe wij elke dag reizen. Op de markt en in de supermarkt alle ingrediënten gehaald. Thuis aangekomen kon het koken beginnen.. Op het menu stond onze specialiteit hier in Gambia: Lekker krokant gebakken aardappelen, gewokte groenten en vissticks. Lekker Nederlands en het viel bij iedereen goed in de smaak!

Woensdag was het tijd om les te geven!! We zijn gestart op de Marie Rita’s school, hier starten we de komende week elke ochtend en zullen we voor de pauze lesgeven. Ik heb leesles gegeven in Nursery 2A en Marije in 2B. Deze week hebben een aantal leerkrachten een workshop en zijn dus niet aanwezig, dus vallen wij deze week in . Ik had de klas dus helemaal alleen, helaas heeft de leerkracht deze klas niet zo goed in de hand en was het voor mij dus ook even vechten om ze goed bij de les te houden… Een lastige klus! Ik heb de letters met de leerlingen geoefend en kort het hakken en plakken geoefend. Marije’s leerkracht was gelukkig aanwezig wat het lesgeven toch iets makkelijker maakt en dit is ook de bedoeling van ons lesgeven. We willen graag dat de leerkrachten de lessen zien en uiteindelijk zelf ermee aan de slag gaan. Na afloop van de les hebben we de resultaten genoteerd en besproken met de lerares van Marije’s klas.
Na de pauze zijn we naar de CCLK school gelopen. Ook hier hebben we ‘ingevallen’, omdat twee leerkrachten afwezig zijn. Ik heb lesgegeven in Nursery 2 en Marije ging naar nursery 3. De leerkracht van Nursery 1 was erg blij om ons te zien, want die liep tussen de verschillende klassen heen en weer om les te geven. Ook hier was het lesgeven ontzettend lastig, kinderen die schreeuwen, vechten met elkaar en gewoon niet luisteren. Ik was ontzettend streng en flink mijn stem moeten gebruiken om de aandacht te krijgen. Later hebben we dit besproken met het hoofd van de school. Zij vertelde ons dat de kinderen niet reageren op onze manier van corrigeren, omdat ze anders gewend zijn. De kinderen weten dat ‘blanke’ juffen niet slaan, dus proberen ze ons extra uit. Dit klopt ook, want terwijl ik aan het lesgeven was, waren er een aantal kinderen die zeiden dat ik een kind moest slaan… Dat doen wij niet!! Na het lesgeven waren we beide behoorlijk vermoeid en hadden behoorlijk last van onze stem.
Om 1 uur zijn we heel snel vertrokken, want mijn ouders en broer komen zo aan!!! Wiehoe! Wat heb ik daar zin in zeg! Alhagy kwam ons ophalen en haastte zich naar het vliegveld, maar we waren nog zat op tijd. Toen de deuren open gingen en de eerste mensen aan kwamen lopen, hield ik het niet meer. Ik ben gaan staan en gelukkig zag ik op een gegeven moment mijn familie om de bocht verschijnen. Heerlijk om ze weer in de armen te sluiten! Onderweg naar het hotel al veel verschillende dingen kunnen laten zien. s’ Middags heeft iedereen nog even van een duikje kunnen genieten en s’ avonds zijn we lekker met beide families uit eten geweest.

Donderdag was het dan zover Marije’s verjaardag. Met mijn allerbeste zangstem, krakerig, ben ik natuurlijk begonnen met het zingen van een liedje en een klein cadeautje. Op het moment dat ik was uitgezongen, kwam er ineens een hagedis achter het schilderij vandaan. Brrr wat zijn die beesten snel. Hierin ben ik niet zo’n held, maar gelukkig durfde Marije het aan. Met een klein beetje assistentie van mij, heeft Marije hem naar buiten gekregen.
Na dit roerige begin van de ochtend zijn we snel naar school vertrokken. Bij de Marie Rita’s stonden de kinderen in de rij om het volkslied te gaan zingen, maar zongen natuurlijk eerst toen Marije binnenkwam. Echt super! Vandaag hebben we op beide scholen onze lessen vervolgd en gelukkig ging het nu beter. Ik heb in Grade 1 lesgegeven, waar de leerlingen met veel enthousiasme gingen hakken en plakken.
Om 1 uur was de school uit en konden we op weg naar de grote supermarkt om hier een verjaardagstaart te halen. In het hotel aangekomen kwamen beide families richting Bert en Janny’s kamer en kon het feest beginnen. Zingen, cadeautjes uitpakken en natuurlijk genieten van de taart. In de middag moest Marije eraan geloven, want hier is het een traditie als je jarig bent dat je het zwembad in gegooid wordt! ’ s Avonds heerlijk uiteten geweest bij Scala, geborreld in het hotel en toen zijn we met Rik, Janieke en mijn broer richting Green Mamba gegaan. Hier kwamen ook nog een aantal jongens van het hotel en hebben we een potje pool gespeeld. Als allerlaatste hebben we Marije’s verjaardag afgesloten in één van de clubs op de strip!

Vrijdag was het tijd voor een trip met beide families. Alhagy heeft een klein busje geregeld, zodat we met beide families gezellig samen kunnen zitten. De trip begon op de Serrakunda markt, als je in Gambia bent moet je dat hebben gezien. Wat een belevenis! Het is hier zo ontzettend druk en de geuren die in je neus komen, zijn niet te omschrijven en niet te ruiken op foto’s! Onze families hebben hun ogen uitgekeken.. Marije en ik werden door Alhagy verdeeld over de groep, namelijk Marije in het midden, ik achteraan en zelf ging hij voorop! Na verschillende delen van de markt te hebben bezocht was het tijd om verder te gaan richting Lamin Lodge. Deze lodge ligt een klein stukje land inwaarts aan The Gambian River. Hier waren we met de meiden ook al een keer geweest, maar hadden we nog geen boottocht door de mangroven gemaakt. Nu zijn we dus met beide families een boot ingestapt voor een tocht van 2 uur door de mangroven. Leuk om over de rivier te varen en uiteindelijk de mangroven in te gaan! We voelden ons een beetje zoals in expeditie robinson, haha! Af en toe wegduiken voor een tak of de boot een stukje afdrukken, omdat hij vast zit! Op een gegeven moment kwamen we bij een eilandje aan, waar we allemaal uit de boot getild werden. We zeiden nog dat het geen probleem was dat we natte voeten kregen, maar daar wilden de mannen niks van weten. Best spannend, want houdt die best man mij wel.. ‘ No problem’ was zijn antwoord!
Twee uur later waren we terug bij Lamin Lodge waar we nog even rondgelopen hebben en toen zijn we aan onze terugweg begonnen.

Zaterdagmorgen was het tijd om afscheid te nemen van Marije’s familie. We zijn vroeg opgestaan, zodat we konden ontbijten met onze beide families. Helaas toen we stiekem aan wilden schuiven, werden we teruggeroepen. We hebben hier veel vrienden en we krijgen veel voor elkaar, maar helaas een gratis ontbijtje zat er niet in, haha! Na het heerlijke ontbijt hebben we de laatste spullen uitgewisseld en was het tegen half 12 tijd om afscheid te nemen. Altijd lastig om afscheid te nemen en gelukkig konden wij Marije een beetje opvangen, want mijn ouders blijven nog 6 dagen. ’s Avonds zijn we richting ons huis in Bijilo gereden ( in gele taxi) waar mijn vader heerlijke pannenkoeken heeft gebakken en mijn Mam zo lief was om een beetje voor ons te wassen. Luxe he!

Zondag hebben we met mijn familie een trip gemaakt door het binnenland. Iets wat ook al een poos op ons verlanglijstje stond en mijn ouders ook graag wilden zien. We zijn met Alhagy naar Wounderland gereden, waar we onderweg onze ogen weer uitgekeken hebben door de armoede, maar ook de mooie landschappen. Ons plan was om te stoppen bij de huisartsenpost van Gabrielle. We hebben Gabrielle ontmoet bij Freek-Jan en Alied en zij heeft hier haar eigen kliniek en doet ontzettend goed werk. Helaas hadden we pech, want de kliniek was gesloten ( zondag). De volgende stop was bij de steengroeven. Mannen en vrouwen zijn hier alle dagen in de bloedhete zon aan het werk om stenen uit de grond te halen. Ontzettend zwaar werk, want ze staan de hele dag te hakken in de zon. Vervolgens maken ze van grote stenen, kleine steentjes die worden verkocht. Ze moeten een vrachtwagen vol hebben voordat ze het kunnen verkopen. Ze kunnen in drie maanden tijd één vrachtwagen vullen wat dus betekent dat ze heel zuinig moeten leven en ze delen de inkomsten. Er blijft dus ontzettend weinig over! Hier kreeg ik echt even een brok in de keel, want wat werken deze mensen hard voor zo weinig geld. Ook zagen we een moeder aan het werk met haar dochter ernaast die aan het ‘spelen’ was en een baby achterop de rug gebonden. Respect voor al deze mensen!! Gelukkig hebben mijn ouders deze mensen blij kunnen maken met een bijdrage en mochten we foto’s nemen.
Wauw na dit bezoek waren we allemaal wel even stil, maar onze weg werd vervolgd naar de Brikama craft market. Ook dit bezoek stond al een hele poos op ons lijstje, vandaag was het dan eindelijk zover! Hier is een man aan het werk die voor ons drie voorbeelden van sleutels heeft gemaakt. De sleutels zagen er mooi uit, dus kon het onderhandelen beginnen haha! Een paar keer heen en weer en toen waren we het eens over de prijs. Alle lieve mensen die ons project hebben gesteund, krijgen een hout gesneden sleutel! We zagen ook nog een hele mooi djembe staan en hadden nog een bedrag over van het gedoneerde geld van de Thriantaschool. Op de school in Madiana beginnen ze elke ochtend met muziek en dans om de kinderen ontspannen de dag te laten beginnen. Alleen hebben ze hier kleine djembe’s en een grote erbij zou handig zijn, dus besloten we om van het overgebleven geld een djembe te kopen. Thriantaschool bedankt!!

We hebben genoten van deze week met Marije’s ouders, Rik en Janieke en natuurlijk van de dagen dat beide families samen waren. Aankomende week zullen we ook veel tijd doorbrengen in het hotel met mijn familie en zullen we nog verschillende uitstapjes gaan maken. Echt zin om ze de scholen, Bennie’s projecten en natuurlijk Madiana te laten zien.

Lieve groetjes vanuit Gambia!

Jannike