Fula Kunda

Lieve allemaal,

Bedankt voor alle leuke reactie op het eerste verslag en de leuke reacties op facebook. Fijn om te lezen dat ik jullie via deze weg een beetje het Gambiaanse leven kan laten zien. Helaas is het niet meer gelukt om foto’s op waarbenjij te zetten. Ik hoop dat dat deze keer gaat lukken.

Wij wonen nu een dikke week in Fula kunda!! Fula kunda is de naam van Ali’s huis, deze naam heeft het huis gekregen omdat hij een Fula is ( één van de stammen hier).

Op maandagmorgen zijn we om half 8 vertrokken met Alhagy naar de turntable. Hier werden we opgehaald door Solomon die in hier in Gambia in het bestuur zit van de stichting Hand in Hand Gambia. Op de weg naar de turntable stapten er nog verschillende mensen in die allemaal graag mee willen, omdat ze anders het hele stuk moeten lopen. Alhagy laat hun instappen en laat ze niks betalen, omdat hij toch rijdt om naar zijn werk te gaan. Erg sociaal, vooral omdat hij het zelf ook niet zo breed heeft. Bij de turntable aangekomen werden we afgezet en liepen we met zijn tweeën tussen de drukte van toeterende taxi’s, mensen op de fiets en veel mensen die lopend naar hun werk gaan. Om 8 uur Solomon gebeld, omdat we niet precies wisten waar hij ons zou oppikken. Hij stond onder het grote Africell bord die we snel gevonden hebben. Ingestapt en op weg naar Faraba Kairaba, een rit van ongeveer 45 minuten. Aangekomen in het dorpje dat ook erg afgelegen ligt en veel armoede heerst, gingen we het volgende zandpad op en kwam de school in ons zicht. Een prachtig gebouw met ruime lokalen, geweldig gedaan door Hand in Hand Gambia. Bij aankomst werden we heel hartelijk onthaald door de leerkrachten en gingen we in een grote kring staan om te bidden. Iedereen mocht dit in zijn eigen ‘taal’ doen. Marije en ik hadden ons gezicht strak naar de grond gericht, maar hadden moeite niet te lachen. Dit kwam doordat alle mannen met hun tenen aan het wiebelen waren, maar het is gelukt en een ontzettend lief gebaar van alle mensen.
Na deze opening werden we naar de store gebracht waar leermaterialen stonden opgeslagen. Maartje van Hand in Hand Gambia had dit al uitgezocht, maar het moest nog naar de klassen gebracht worden. Samen met de leerkrachten hebben we het uitgezocht en is het naar de klassen gebracht. Toen de verdeling was gemaakt, kwam de headmaster het idee om de spellen uit te gaan leggen in de klassen. We zijn in Nursery 4 begonnen, maar vrij snel bleek dit niet te werken. De reden hiervan was dat we niet wisten of alles compleet was, maar ook de leerkrachten wisten niet hoe de leermaterialen gebruikt moesten worden. Marije en ik hebben alles naar buiten gedragen en zijn eerst gaan kijken of alles compleet was en vervolgens hebben we op de leermaterialen briefjes gemaakt met uitleg, zodat de leerkrachten weten waarvoor ze het kunnen gebruiken.
Hier zagen we ook het enthousiasme van de leerkrachten, want iedereen kwam in de pauze een kijkje nemen en hebben we verschillende spellen kunnen uitleggen. Ze hielpen ons met uitzoeken en wij legden uit hoe ze de materialen konden gebruiken. Op een gegeven moment kwam de headmaster eraan om ons naar binnen te sturen, want het was veel te warm om in de brandende zon te zitten. Nadat alles naar binnen was gebracht, begonnen alle leerkrachten de spelletjes te spellen of lesmaterialen te bekijken en bleven de leerlingen de rest van de ochtend buiten spelen. Aan het eind van de ochtend onze eigen methode aan de leerkrachten gegeven, waarin ze begonnen te lezen en ons vragen begonnen te stellen. Op een gegeven moment waren ze elkaar aan het overhoren. Volgende week maandag gaan wij een les geven uit onze methode, zodat ze de lesopbouw kunnen zien. Om kwart over 1 waren alle kinderen naar huis en tijd voor ons om op te ruimen, want Solomon kwam ons om half 2 ophalen. We hebben even in de compound van de headmaster gewacht en werden bestormd door een aantal kinderen, aan elke hand 5 kinderen! Samen met Solomon nog even naar de school gereden om te laten wat we hadden gedaan. Hierna zijn we aan de terugweg begonnen. Vlak voor de strip gestopt waar Solomon ons trakteerde op een Afrikaanse maaltijd. Na deze vulrijke maaltijd doorgereden naar het Senegambia hotel waar wij nog snel een duik hebben genomen voordat we met Alhagy teruggingen.

Dinsdagochtend ontbeten op de veranda en toen op naar de Roots Nursery School in Madiana. Deze school staat tegenover ons huis en is nog geen één minuut lopen. Toen we binnenkwamen waren er nog niet zoveel kinderen, want de school begint hier om 9 uur in plaats van half 9. Dit gaf ons mooi de gelegenheid om even met de leerkrachten te praten over het onderwijs. Langzaam begon het schoolplein vol te lopen en kon er om 9 uur gestart worden met de gezamenlijke opening. De headmaster kwam met een voorleesboek midden in de kring staan (onder de grote boom). Het was een Engels verhaal, alleen begrepen we er weinig van en de kids hadden precies hetzelfde. Het verhaal was een beetje te moeilijk en duurde voor de kids iets te lang. Na deze opening gingen de andere leerkrachten net zoals de week ervoor openen door muziek te maken, waarop de kids kunnen dansen. Een van de jongens legde aan ons uit dat ze dit doen omdat er veel kinderen thuis in moeilijke situaties zitten en daardoor hun gedachten ergens anders hebben. Kinderen moeten hier vaak voor hun broertjes en zusjes zorgen, doen zwaar werk thuis of worden slecht behandeld thuis. Door te beginnen met samen dansen, klappen en zingen vergeten ze hun zorgen even en kunnen ze zonder stress van huis de dag beginnen en dit straalde ook helemaal van de koppies af. Heel mooi om te zien! In overleg met de leerkrachten besloten om vandaag eerst te observeren hoe zij de lessen geven en vervolgens samen te bespreken wat zei van ons verwachten. We begonnen in nursery 1 waar mister Kolley lesgeeft (de headmaster). Hij liet heel trots zijn eigen gemaakte werkblad zien, zag er goed uit. Nadat hij aan de leerlingen had gevraagd welk nummer ze vandaag gingen schrijven, moesten alle leerlingen gaan staan om te schrijven. De tafels zijn hier veel te hoog voor de leerlingen, erg lastig! De leerlingen begonnen met hun werkblad waar sommige 40 minuten mee bezig waren, terwijl er ook al een aantal na 20 minuten klaar waren. Opvallend is dat de kleuters hier heel rustig blijven zitten en geen lawaai maken, terwijl ze lang moeten wachten. Na het werkblad heeft hij 20 blokjes op het bord getekend, waarin de leerlingen de 6 in moesten schrijven. Wij dachten dat de leerlingen allemaal in één hokje de 6 gingen schrijven, maar alle leerlingen moesten in alle 20 hokjes de 6 schrijven. De leerlingen waren hier ontzettend lang mee bezig. Ondanks dat de kleuters hier ontzettend lang mee bezig waren, bleven ze geconcentreerd en heel rustig. Waardoor bij ons meteen de vraag naar boven kwam hoe het kan dat de kleuters hier zolang achter elkaar hetzelfde kunnen doen en bij ons in Nederland na een half uur de spanningsboog weg is. Interessant om uit te zoeken! Misschien hebben jullie hier een idee of mening over?
Tijdens de les werd er een leerling gestoken door een vreemd insect en dikke tranen biggelden over zijn wangen. De meester ging wel even kijken, maar troosten zoals wij in Nederland doen, doen ze hier niet. Kinderen zijn hier ook minder kleinzerig dan wij in Nederland, misschien omdat hier minder getroost wordt? Wij hadden heel veel moeite om niet even op te staan en een aai over de bol te geven. We hebben een aantal liefdevolle blikken toegeworpen, waardoor we hoopten hem te kunnen troosten.
Na deze schrijfles zijn we naar Nursery 2 gegaan, waar de enige vrouwelijke leerkracht lesgeeft, teacher Bintu. Toen we binnenkwamen waren de kinderen bezig met het tekenen van verschillende voorwerpen en hier moesten ze de woorden onder zetten in verschillende lettergrepen. Een erg leuke les en je zag dat de kinderen erg geconcentreerd bezig waren. Om kwart voor 12 was het pauze en konden de kinderen even lekker spelen en eten buiten. De kinderen kunnen bij Bintu een stuk tapalapa ( brood) kopen met daartussen bonen, heel bekend in Gambia. Wij hadden dit nog nooit gehad en kregen een stuk , het smaakte ons goed! Na deze versnapering het plein op om te draaien bij het springtouwen. Marije en ik hebben de hele pauze gedraaid, alleen moesten we op een gegeven moment er zelf ook even aan geloven om te springen. Opvallend op deze school is dat de leerkrachten veel spelen met de kids. De jongens waren een hardloopwedstrijd met de alle jongens aan het doen en wij met teacher Bintu waren met de meiden aan het touwtje springen. De kinderen zijn hier dol op de leerkrachten, aan elke hand hangen 5 kinderen. Na deze inspanning op het plein hebben we borden naar buiten gebracht met pap. Kinderen eten in groepjes van 5/6 kinderen van een bord en doen hiermee nieuwe energie op voor het laatste gedeelte van school. Ook hiervoor werden wij uitgenodigd!
Na de pauze naar Nursery 3 de klas van teacher Solomon. Ons viel gelijk op dat Solomon lesgeeft zoals wij dat in Nederland gewend zijn. Hij startte kort met het herhalen van de letters met de bijbehorende woorden, omdat de leerlingen donderdag een toets hierover hebben. Na deze korte herhaling gingen ze verder met een rekenles. Er werden sommetjes op het bord geschreven en kinderen moesten op hun getallenlijn, die zij op de tafels hebben, het antwoord uitrekenen. Solomon maakte expres fouten met het schrijven van de antwoorden om te kijken of de leerlingen de getallen goed beheersen. De kids waren erg geconcentreerd en wisten precies wat er fout was. Alleen de individuele verwerking miste hier. Om kwart over 1 kwam Mister Kolley binnen met een mededeling, namelijk dat alle kinderen morgen vrij zijn in verband met public holiday. Zo worden hier de vrije dagen genoemd die met het geloof te maken hebben. Morgen begint het nieuwe islamistische jaar en daarom zijn alle kinderen vrij. Er werd duidelijk verteld dat de kinderen donderdag weer terug worden verwacht op school! Om half 2 ging de bel en gingen alle kinderen naar huis. Wij hebben nog even met de leerkrachten gesproken . Solomon had de hele pauze gelezen in onze methode en stelde hier een aantal vragen over. We hebben afgesproken om donderdag te starten in Nursery 1 met lesgeven.

Woensdagochtend vroeg opgestaan om met Alhagy mee te rijden naar het Senegambia gebied. Om kwart over 8 waren we al in het hotel en liepen we naar het zwembad. Het zwembad was nog gesloten, maar gelukkig waren onze vrienden aan het werk en konden we gelijk een bedje uitkiezen. We hebben hier de hele dag gelegen en genoten van het zonnetje ( oneerlijk he!) Om half 4 omkleden en richting Alhagy om naar huis te gaan. Op de turntable zijn we nog even gestopt om een aantal groenten te kopen die verkocht worden in allemaal kraampjes. Ze wegen dit nog op een hele oude weegschaal, erg leuk om te zien. Nadat we alle groenten hadden, even een stop om watermeloen te kopen. Alhagy heeft daar zijn eigen ritueel voor, namelijk 1. Eerst wordt er goed gekeken 2. Het oor gaat tegen de watermeloen en er wordt geklopt 3. Er wordt aan de watermeloen geroken. Toen Alhagy twee goede had gevonden, konden we verder gaan. Op een gegeven moment werden alle auto’s naar de kant van de weg gestuurd, want de president kwam eraan. De hele weg moet dan leeg zijn en veel mensen gaan aan de kant staan klappen, ook alle scholen komen naar buiten om aan de kant van de weg te staan. Wij mochten als laatste auto nog doorrijden, wat bij Marije en mij voor een beetje spanning zorgde. Stel je voor dat ineens de auto met soldaten en de president ons achterop reden. Gelukkig sloegen we op tijd af en konden we rustig onze weg vervolgen. ’s Avonds hebben we pasta gemaakt met groenten en pittige kruiden. Samen met Ali hebben we heerlijk buiten gegeten.

Donderdagochtend startte voor ons niet zo goed. Ik lag nog even in bed toen Marije ineens de deur opendeed en met het nieuws kwam dat als je de wc doorspoelt, het bij het doucheputje net zo snel weer omhoog komt. Ik snel uit bed om te kijken, maar geen idee wat we hieraan moesten doen. Ali kwam er ook bij en heeft een aantal dingen geprobeerd wat niet hielp. Na de onrustige start moesten we snel brood halen voordat we naar school gingen. Tijdens het brood halen kwamen we weinig kinderen tegen met uniformen aan en ook hoorden we weinig geluiden vanaf het plein. Toevallig kwamen we Freek- Jan tegen en konden we hem meteen van het toiletprobleem vertellen. Toen we na het ontbijt naar school liepen was het akelig stil. Bij binnenkomst zagen we geen kinderen, alleen de leerkrachten waren er. Ze vertelden ons dat ze bang waren dat de kinderen niet zouden komen, want de ouders houden ze meestal thuis na een vrije dag. Iets wat de leerkrachten niet begrijpen en ook ontzettend van balen dat hier niet op gecontroleerd wordt. We hebben een half uurtje gewacht en wat gekletst over het Nederlandse onderwijs en Gambiaanse onderwijs. We vertelden dat we in Nederland invallen en geen vaste baan hebben, waarbij ze ons vreemd aankeken en meteen zeiden dat we na onze Gambia reis een vaste baan zouden krijgen. Zij zorgen voor een aanbeveling, haha ;) Om kwart voor 10 waren er nog geen kinderen en konden we allemaal naar huis gaan. Vrijdag zouden er waarschijnlijk ook geen kinderen zijn. Toen we thuis kwamen vertelde Ali ons dat de geleerden het niet eens zijn over op welke dag het islamistische nieuwe jaar begint en vandaar dat de ouders de kinderen thuis houden. We baalden behoorlijk, want we hadden juist zo’n zin om te beginnen met lesgeven. De rest van de dag hebben we de was gedaan en het huis schoongemaakt. Door alle zandwegen loop je veel stof mee naar binnen. In de middag kwam de loodgieter, maar die kon het probleem ook niet oplossen. De rest van de dag mochten we gelukkig gebruik maken van Ali’s badkamer, maar ook dit kwam allemaal in onze douche omhoog. Jullie begrijpen vast dat ons huis niet heel lekker rook. ’s Avonds contact gehad met Solomon van de school in Faraba Kairaba ( er zijn hier meerdere Solomon’s haha) en hij gaf aan dat we vrijdag niet naar de school in Faraba Kairaba zouden gaan i.v.m. de vrije dagen.

Vrijdagochtend even snel gekeken bij de school in Madiana, maar ook hier geen kids helaas! Samen met Freek-Jan, Alied en Christine zijn we naar de markt in Serrakunde geweest. We hebben onze ogen al uitgekeken toen we over de markt reden, wat veel mensen. Toen we aan de kant van de weg een parkeerplaats hadden gevonden, konden we uitstappen. Allemaal de rugzak voor onze buik en we splitsen ons op in twee groepen. Alied en Christine moesten sieraden kopen en wij gingen met Freek-Jan mee om kerosine lampen te kopen en wat groenten. Overal komen verschillende geuren tegemoet: vis, vlees, gerookte vis en de verschillende lichaamsgeuren van mensen. De eerste stop was om kerosine lampen te kopen, alleen hadden ze die hier niet. De man wist wel waar je ze wel kon kopen. Hij gebaarde ons achter hem aan te lopen. We zijn de hele markt overgekomen in een sneltrein vaart. Uiteindelijk met goed resultaat, want Freek-Jan heeft 4 lampen kunnen kopen. Op onze terugweg gestopt om Baobab te kopen( dit komt van de Baobab boom). Zondag gaan we Baobab sap maken, dit heeft Freek- Jan ons vorige week voorgedaan. Verder nog een aantal groenten gekocht en toen terug naar de auto. Marije en ik wilden ook graag nog stof kopen om een rok van te laten maken. In een ‘winkel ‘ hadden we twee mooie stofjes gevonden en kon het onderhandelen beginnen. Gelukkig waren Alied en Christine ook even binnengekomen, want zij konden ons precies vertellen wat een redelijke prijs was. We hebben nu 12 meter stof voor 20 euro, waar we erg blij mee zijn. Na deze stop op de markt richting de meubelmaker die een bank maakt voor in Ali’s huis. Zijn werkplaats is gewoon buiten in het zand, maar ondanks deze beperkte werkmiddelen levert hij ontzettend mooi werk . De meubels waren nog niet helemaal klaar, dus een andere keer zullen we teruggaan. Op de strip even gestopt voor een kopje koffie bij Paradiso. Na deze kop koffie onze weg vervolgd op zoek naar planten voor in Ali’s huis, welke we snel gevonden hebben aan de kant van de weg. Ook gestopt bij de plaatselijke Gamma om een vacuümpomp te kopen voor het wc probleem. Onze laatste stop was bij de supermarkt en toen konden we terug naar Madiana. In de middag heeft Freek-Jan gelijk geprobeerd met de pomp de verstopping eruit te krijgen, maar helaas werkte dit niet en moest de pijp aan de achterkant van het huis opengemaakt worden. De loodgieter kwam er opnieuw bij en bij het openmaken van de buis was de verstopping meteen te zien. Een hoop van wc papier, waarbij ons meteen duidelijk was dat we hier in Gambia minder wc papier moeten gebruiken.. Oeps. Er is een nieuwe pijp ingezet, omdat in de oude een hele scherpe bocht liep. Toen dit probleem was opgelost kwam er een nieuw probleem.. Er was geen stroom meer! Kortsluiting! Freek-Jan opnieuw druk in de weer samen met een Nederlandse man die hier huizen bouwt. Op een gegeven moment was er even stroom door de generator, maar deze kan niet de hele avond lopen ( kost veel diesel en is slecht voor het milieu). Terwijl de generator nog even liep hebben we met desinfectie de hele badkamer geboend en rook het weer heerlijk. Na onze badkamer hebben we Ali’s badkamer ook snel gedaan, omdat we hier toch gebruik van hebben mogen maken en we ons toch een beetje schuldig voelden vanwege de verstopping. Nadat alles weer heerlijk rook snel een emmer met water neergezet, zodat we in de nacht water hadden om de wc door te spoelen. Onze tandengepoetst en toen snel slapen.

Zaterdagochtend met Alhagy naar het hotel gereden waar we eerst naar het zwembad zijn gegaan. Het was behoorlijk bewolkt, dus we zijn niet echt verkleurd. Na de lunch hebben we een aantal vrienden ontmoet. Eind van de middag nog snel de zee in, want voor het eerst was er een witte vlag. (dit betekent dat je de zee in mag). Even heerlijk in de golven gesprongen en toen snel kleren aan en richting Alhagy om naar huis te gaan. Op weg naar de uitgang van het hotel werden we nog even aangesproken door een medewerker met de mededeling dat we the ladies of the week waren. Wij moesten ontzettend lachen, omdat wij helemaal niet in het hotel zitten. Aan het eind van de week krijgen we de kroontjes, haha! Aan het eind van de middag bij de buren in Toubabo kounda ( toubab betekent blanke) nog even gezellig geborreld en kregen we te horen dat het probleem met het stroom nog niet opgelost was. Morgen wordt er een nieuw kastje gebracht. In de avond gezellig met Ali een kopje thee gedronken met pepernoten. We hebben hem verteld over het Sinterklaasfeest en de problemen die er zijn ontstaan in Nederland over zwarte piet. Vorig jaar zijn Marije en ik ook zwarte piet geweest voor een school, gelukkig had ik daar nog een foto van op de telefoon. Bij het zien van de foto moest Ali lachen en zei dat we echte Gambiaanse vrouwen waren. Hij heeft ons verteld over een aantal feesten hier en gesproken over de cultuurverschillen en toen viel de stroom uit… Snel de zaklampen aan en nog even lezen in bed.

Zondagochtend werden we wakker, maar helaas zat er niks in onze schoen. Onze lieve zwarte piet in huis heeft het idee van je schoen zetten nog niet helemaal begrepen haha!  Op pad voor brood waarbij we gelijk een goede ochtendwandeling kregen, omdat de eerste winkel dicht was. Onderweg vraagt iedereen hoe het met je gaat en komen er allemaal verschillende dieren uit de struiken. Na dit ontbijt zijn we gaan typen voor ons verslag en ondertussen de Baobab in de week gezet.
Deze week hebben we weer ontzettend veel dingen van het Gambiaanse leven mogen beleven. Geweldig om nu het andere Gambiaanse leven te ervaren. Deze week hebben we veel verschillende Gambiaans gerechten gehad. Twee jaar geleden durfden we dit niet zo goed te eten, maar nu proberen we alles  We voelen ons nu meer Gambianen en kijken er naar uit hier nog 14 weken van te mogen genieten. Komende week kunnen we gelukkig meer les gaan geven, waar we ontzettend veel zin in hebben.

Lieve groeten vanuit een nu bewolktere en koeler Gambia!
Tot over een week!!

Liefs Jannike

P.S Benieuwd naar Marije’s verhaal, kijk dan op: marijebuiter.waarbenjij.nu